امروز دو شنبه است و من دوباره میخوام برای تو بنویسم نمیدونم چرا این روزا بد جوری دلم هواتو کرده

دیروز داشتم طالعمو میخوندم نوشته بود: اونی که دوسش داری برای دل جویی بر میگرده تو هم ببخشش

هرچی فکر کردم نتونستم  بفهمم که اگه تو یه روز برگردی میتونم ببخشمت یا نه ؟

گر چه مطمئنا بدون من خیلی بهت خوش میگذره که یادی از ما نمیکنی

پس با این وجود قضیه بر گشتت منتفیه

بگذریم

اومده بودم که بگم امروز دو شنبه است

و مطمئنا یادت نیست که  روز دوشنبه چه اتفاقی افتاده

یه کم فکر کن

دوشنبه ?? شهریور ????

آخرین باری که باهات حرف زدم دوشنبه بود

همون دوشنبه ای که برای آخرین بار از همدیگه خداحافظی کردم

تو میدونستی که این پایان دیگه آغازی نداره اما بهم نگفتی

شاید اگه میدونستی تموم اون حرفایی که زدم فقط به این خاطر بوده که بهت بفهمونم

دلم خیلی برات تنگ شده این جوری تنهام نمیذاشتی

یادته بهت گفتم دریا شدم اما تو نتونستی بفهمی که عشقت دریام کرده نه بی وفاییات

بهتره بازم بگذریم

همون کاری که هردومون خوب بلدیم

اگه هم بلد نبودیم تو روزای مثلا عاشقیمون یاد گرفتیم

یادته بهم گفتی چه قدر نا امیدی؟

اما من هنوز امیدوار بودم

امید داشتم که بتونم دوباره برت گردونم

امید داشتم که آتیش عشقمو دوباره تو قلبت روشن کنم

امید داشتم که بازم از زبونت دوست دارم بشنوم

اما تو .......

یادته بهت گفتم هر وقت کسی تونست اسمتو با یخ رو خورشید بنویسه بدون بیشتر از من دوست داره؟

یادته چه جوابی دادی؟

گفتی :خداحافظ

ای کاش

 ای کاش میگفتی که دیگه صداتو نمیشنوم

ای کاش همون روزی که واسم از عشق خوندی صداتو ضبط میکردم و شبا میذاشتم زیر سرم

که  شایدبازم بیای تو خوابم

ای کاش روز آخر با حرفام تو رو از خودم دور نمیکردم

گرچه دور که بودی دورترت نمیکردم

دلم واسه خنده هات گریه هات بغض کردنات از عشق گفتنات

دلم واسه همه چیت تنگ شد

باز گرد

بی رحمانه بودنت را میتوانم تاب بیاورم

اما نبودنت را

هرگز

باز گرد که دریای دل من

 بی تو 

 همیشه طوفانیست