خواهر من ز چه رو خاموشی

خیز از جای که باید زین پس

خون مردان ستمگر نوشی

کن طلب حق خود ای خواهر من

از کسانی که ضعیفت خوانند

از کسانی که به صد حیله و فن

گوشه خانه تو را بنشانند

تا به کی در حرم شهوت مرد

مایه عشرت و لذت بودن

تا به کی همچو کنیزی بدبخت

سر مغرور به پایش سودن

باید این ناله خشم آلودت

بی گمان نعره و فریاد شود

باید این بند گران پاره کنی

تا ترا زندگی آزاد شود

خیز از جای و بکن ریشه ظلم

راحتی بخش دل پر خون را

جهد کن جهد که تامین کنی

بهر آزادی خود قانون را