دل کو چو لو
این جا که دنیا اسمشه غربت نشینی رسمشه
با ما که دل پاکیزه ایم گویی همیشه خصمشه
دنیا یه روز دل خوشیه یه روز پر از خودکشیه
اما برای ما فقط یه تابلوی نقاشیه
عشقای بی دست وپا یخ زده اند در دل ما
ای روزگاز ما زنده ایم نفس نکش به جای ما
ای ادما بسه دیگه این برزخه یا زندگی
موندیم جدا از همدیگه فقط به جرم سادگی
