قصه مردی که از شهر سکوت     ناله را همراه خود اورد بود

سرگذشت شاعری که سالها     در غریبی زندگی می کرد بود

چهره پژمرده و بی جان من      نقش مرگی در هوای سرد بود

مثل پاییز همیشه جاودان      رنگ و روی واجهایم زرد بود

هر کلامی را که می گفتم طلاست    دست ها هی من کشیدم گرد بود

من شمارش کردم ان ابیات زوج     چون به اخر میرسیدم فرد بود